Terug naar Algemeen

Grappige wetenswaardigheden over Albanie.

Albanië blijft me verbazen en ik denk dat ik daarom zo gek op het land ben. Je weet nooit wat je achter de volgende bocht aan zal treffen. Vaak kom ik dingen tegen die ik grappig vind en die in West Europa bijna niet denkbaar zijn. Hieronder een aantal grappige wetenswaardigheden!

Albanezen zijn gek op vis, en als er water in de buurt is, zal je het op vele menu’s aantreffen.  Het vissen gebeurt meestal nog op een primitieve manier. Soms zie je mannetjes met een touwtje en een haakje langs de kade staan, anderen hebben een klein bootje om het water op te gaan en weer anderen hebben een klein net wat ze uitzetten en als ze het leeghalen verkopen ze de inhoud gelijk. Men vangt wat ze nodig hebben voor eigen gebruik en een beetje extra om te verkopen als inkomstenbron.  Over het algemeen is vis ook niet duur. In Pogradec hebben ze een vis die alleen op natuurlijke wijze in het meer van Ohrid rondzwemt, deze vissoort wordt Koran genoemd, Hier zie je langs de weg her en der mensen staan met grote aquariums waar wat levende vissen in zitten om te verkopen. Veel verser dan dit ga je het niet krijgen!

In Albanie wordt veel vis gegeten

Vissers in Albanië

Wanneer ik het land doorreis vind ik het altijd leuk om te kijken naar de nummerborden op de auto’s.  Vroeger kon je namelijk aan het nummerbord aflezen waar iemand vandaan kwam of in ieder geval waar de auto geregistreerd was. Tegenwoordig krijgen auto’s allemaal een kentekenplaat met de letters AA. Ik heb mij laten vertellen dat de oude manier van registreren is afgeschaft omdat er toch altijd nog wat rivaliteit is tussen de mensen uit het zuiden en noorden. Op deze manier is discriminatie op afkomst van de eigenaar niet meer mogelijk.  Of dit de werkelijke reden is weet ik niet  maar ik vind het wel jammer. Alleen al om de mooie afbeelding van de vlag op de plaat.. Gelukkig rijden er nog wel wat oude nummerborden rond.

Nummerbord Albanie

Oude nummerborden in Albanië

Wanneer Albanezen een huis bouwen, hangen veel mensen een knuffel aan het huis. Dit heeft te maken met bijgeloof, ze geloven dat deze knuffel hen beschermd tegen het boze oog.  Deze knuffel blijft wanneer het gebouw klaar is, gewoon hangen tot het compleet vergaan is. Overigens zijn heel veel huizen in Albanië niet klaar. Ook wanneer huizen nog niet klaar zijn worden ze soms al bewoond. Zodra er een deel bewoonbaar is, trekken ze er in. Als er dan weer een keer geld binnenkomt dan bouwen ze weer een stukje verder. Of niet.  😉

knuffel tegen boze oog

knuffel tegen boze oog

Albanezen zijn niet gek op regels, en ze bepalen zelf wel of ze zich aan deze regels houden. Misschien komt dit doordat het land zo lang onderdrukt geweest is, maar een gemiddelde Albanees laat zich niet graag de wet voorschrijven door de overheid. Een mooi voorbeeld hiervan is de recent gebouwde tolweg. Toen deze in gebruik genomen werd, vonden ze het maar stom dat ze er voor moesten betalen en hebben opstandige Albanezen de tolhuisjes in de fik gestoken. Inmiddels is de boel hersteld en zal er toch echt betaald moeten worden. Ik moet vaak lachen om bordjes waarop ver en geboden staan. Zo staat er bij de kaap van Rodon een groot bord waarop wordt aangegeven dat het verboden is om op vissen te schieten.  Deze bij het kasteel in Gjirokaster toverde ook een brede glimlach op mijn gezicht.

Grappige waarschuwingsborden in Albanie

Grappige waarschuwingsborden in Albanië

Wanneer Albanezen elkaar de hand schudden, doen ze dit vaak net even anders dan bij ons gebruikelijk is. Het is een beetje lastig om in woorden te beschrijven en ik heb er ook geen goede foto van maar samen maken deze handen de tweehoofdige adelaar (de afbeelding op de Albanese vlag)The eagle sign is vooral populair onder jongeren en verschijnen op mening selfie,  Granit Xhaka, een Albanese voetballer die tijdens het WK uitkwam voor Zwitserland draaide zijn handen hier ook niet voor om. Toen hij scoorde tegen Servië maakt hij dit gebaar ook, iets wat hem niet in dank werd afgenomen. Servië diende een klacht in en de FIFA besloot deze voetballer een boete op te leggen. Dit leidde tot grote verontwaardiging bij de trotse Albanezen. Ze zamelden geld in en hebben deze boete betaald.

Albanese adelaar

Albanese adelaar de trots van het volk

Voetbal is sowieso heel belangrijk voor de Albanese mannen! Ik ken geen ander land waar het zo fanatiek gevolgd wordt. In de meeste bars staat ’s avonds steevast de tv aan om de wedstrijden te volgen. Ook zijn er door het hele land duizenden wedkantoortjes waar je de hele dag kan wedden op deze sport. Zelf heb ik afgezien van de grote internationale toernooien niet zo heel veel met voetbal, Toen ik echter in Vlore was, speelden de club thuis tegen Korce en had ik de gelegenheid gratis in het stadion te kijken. En dat vond ik erg leuk! Helaas verloor Vlore maar de spanning en passie van de toeschouwers vond ik prachtig. Als je ooit in de gelegenheid bent is het absoluut een aanrader om te doen!

Voetbal is heilig in Albanie

Voetbal is heilig in Albanie

Een kaartje sturen vanaf je vakantie adres of om iemand te feliciteren komt in Nederland steeds minder voor. In Albanië is dit nooit van de grond gekomen. Ja er zijn brievenbussen en postkantoren maar daar houdt het wel mee op. Als een huis al een duidelijk adres heeft, hebben de eigenaren geluk, maar een brievenbus bij je huis komt nergens in Albanië voor. In de kleinere dorpen weet de postbezorger precies wie waar woont maar zelfs dat is geen garantie dat je post netjes bij je wordt bezorgd. Ja, misschien, een keer, als hij zin heeft. Als het een beetje meezit wordt je gebeld als er post op je ligt te wachten maar de meest betrouwbare manier is toch echt zelf naar het postkantoor gaan om te vragen of er toevallig post voor je is.

post in Albanie

post in Albanië.

Pakketjes kan je ook via het postkantoor versturen, maar er is een veel simpelere manier. Namelijk met de bus! Ik heb het al eens eerder vermeld geloof ik, maar de bussen worden ook gebruikt als transportbedrijf. Dit werkt als een bus, je geeft de chauffeur wat geld, verteld waar je pakketje eruit moet en het wordt geregeld. En soms gaat dat best ver. Zakken vol oregano, emmers met verse melk, tassen vol lege flessen, je kan het zo gek niet bedenken of het mag mee. Ik heb zelfs eens meegemaakt dat er 3 balen vol met bonen mee gingen. Die pasten niet meer in het laadruim maar werden in het gangpad gelegd. Je kon er gewoon overheen lopen. Uiteraard ging er een zak stuk en rolden gedurende de rest van de reis steeds meer bonen door de bus. Maar deze lading deed zelfs mij een beetje fronzen. Er werden twee grote zakken ingeladen, en uit 1 van die zakken zag ik wat bloed druppen. Toen zag ik aan de vorm van de zakken dat hier waarschijnlijk een paar net geslachte dieren in zaten.  Gelukkig was dit niet in mijn bus, maar je ziet zodra je in de bus zit niet meer wat er verder allemaal wordt ingeladen. Ik moet er maar niet teveel aan denken wat er allemaal op mijn koffer heeft kunnen liggen. 😀

De bus als vleesbezorger

De bus als vleesbezorger

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.